Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την έλλειψη ελευθερίας. Άλλωστε τι νόημα έχει η ζωή αν ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος να τη βιώσει με τον τρόπο που θέλει; Ωστόσο ο ρατσισμός είναι παντού γύρω μας, σε πολλούς τομείς και αποτελεί δείγμα της κακής ποιότητας των κοινωνιών μας. Κοινωνία είναι η σχέση μας με τους άλλους και το θέμα μου για σήμερα είναι οι ομοφυλόφιλοι στον αθλητισμό.
Ο Τόμας Χισέν το 2011 έγινε είναι μόλις ο δεύτερος εν ενεργεία ποδοσφαιριστής που δημοσιοποίησε πως είναι ομοφυλόφιλος. Στην πρόσφατη συνέντευξή του στο CNN (ο γιος του παλιού παίκτη της Λίβερπουλ Γκλεν Χισέν) ήταν ξεκάθαρος:
«Ο κόσμος δεν γνωρίζει, πολλοί είναι ομοφοβικοί χωρίς να έχουν γνωρίσει ποτέ κάποιον ομοφυλόφιλο. Ξέρω αρκετούς γκέι αθλητές που θέλουν να μιλήσουν, αλλά φοβούνται τις αντιδράσεις. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι επιλογή. Είναι λάθος να πιστεύει κανείς κάτι τέτοιο. Είμαι γρήγορος, βάζω γκολ, τι σημασία έχει που δεν έχω σχέση με γυναίκα;»…
Ο Χισέν είναι ημιεπαγγελματίας ποδοσφαιριστής, να δούμε πως χειρίστηκαν το ζήτημα οι επαγγελματίες αθλητές που δημοσιοποίησαν κάτι τέτοιο.
Τζάστιν Φασάνου: Το 1980 ο Άγγλος ποδοσφαιριστής είδε την καριέρα του στη Νότιγχαμ Φόρεστ να τελειώνει όταν ο Μπράιαν Κλαφ είχε ενημερωθεί πως σύχναζε σε γκέι μπαρ. Το 1990 ο Φασάνου ανακοίνωσε ότι είναι γκέι και 8 χρόνια αργότερα αυτοκτόνησε, καθώς είχε κατηγορηθεί για σεξουαλική κακοποίηση ενός 17χρονου. Στο σημείωμα που άφησε τόνιζε πως ό,τι έγινε με τον νεαρό ήταν συναινετικό. Η δικαιοσύνη έκρινε πως ήταν αθώος.
Τζέισον Κόλινς: Ο 34χρονος μπασκετμπολίστας με καριέρα 12 ετών στο ΝΒΑ τον Μάιο έμεινε ελεύθερος από τους Ουίζαρντς και στη συνέχεια ανακοίνωσε ότι είναι γκέι. Παραμένει χωρίς ομάδα.
Ρόμπι Ρότζερς: Ο 25χρονος διεθνής Αμερικανός ποδοσφαιριστής ανακοίνωσε πως είναι γκέι και ταυτόχρονα έδωσε τέλος στην καριέρα του τον Φεβρουάριο μην αντέχοντας την πίεση. Το σκέφτηκε καλύτερα και τον Μάιο ανακάλεσε. Άφησε την Αγγλία και τη Λιντς και σήμερα αγωνίζεται στη Λ.Α. Γκάλαξι.
Τζον Αμίτσι (φώτο): Μπασκετμπολίστας με πέρασμα από τον Παναθηναϊκό και το ΝΒΑ. Ανακοίνωσε πως είναι γκέι το 2007 στην αυτοβιογραφία του, μετά το τέλος της καριέρας του.
Γκρεγκ Λουγκάνις: Ο Ελληνοαμερικάνος καταδύτης το δημοσιοποίησε το 1988, μετά το ατύχημά του στην πισίνα κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ. Ταυτόχρονα είχε ανακοινώσει πως είναι φορέας του AIDS. Ο Λουγκάνις χτύπησε με το κεφάλι στον βατήρα και βρέθηκε λίγο αίμα στην πισίνα. Ήταν αδύνατο να μεταφερθεί σε άλλον άνθρωπο με αυτόν τον τρόπο ο ιός, ωστόσο ο Λουγκάνις βρήκε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το ζήτημα.
Γκάρεθ Τόμας: Ο 39χρονος Ουαλός παίκτης του ράγκμπι έδωσε τέλος στον γάμο με τη γυναίκα που ήταν ο εφηβικός του έρωτας και προς το τέλος της καριέρας του δημοσιοποίησε πως είναι γκέι. Στη Βρετανία αντιμετωπίστηκε με σεβασμό, μόνο λόγω της σπουδαίας καριέρας του, όπως ανέφερε ο ίδιος.
Μαρτίνα Ναβρατίλοβα: Η κορυφαία τενίστρια πήρε αμερικανική υπηκοότητα το 1981 και λίγο καιρό αργότερα ανακοίνωσε πως είναι γκέι. Η καριέρα της δεν επηρεάστηκε, αντίθετα τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν τα καλύτερά της.
Ορλάντο Κρους: Ένας από τους κορυφαίους λάτιν μποξέρ, ο Πορτορικανός δηλώνει περήφανος γκέι, αλλά ποιος να του πει τίποτα… Δεν τα βάζεις με μποξέρ…
Απ’ ότι φαίνεται αντιμετώπισαν καλύτερα την κατάσταση όσοι είχαν καριέρα σε ατομικά αθλήματα. Οι μικρές κοινωνίες των ομάδων συνήθως δεν αποτελούν κατάλληλο περιβάλλον για να γίνει αποδεκτός ένας ομοφυλόφιλος. Παρότι δημοφιλείς, πολλοί αθλητές σκέφτονται πως ίσως χάσουν τον σεβασμό των υπολοίπων ή πως δεν θα νιώθουν ασφαλείς για τη δουλειά τους. Ίσως χάσουν ένα καλό συμβόλαιο, μια χορηγία, ίσως τους αποδοκιμάζουν οι οπαδοί όταν δεν αποδίδουν καλά (αν έχουν καλή απόδοση φαντάζομαι η ομοφυλοφιλία δεν θα είναι μεγάλο πρόβλημα).
Εξαίρεση πάντως φαίνεται να αποτελεί η Εθνική ποδοσφαίρου της Γερμανίας, καθώς έξι παίκτριες δημοσιοποίησαν τα τελευταία χρόνια πως είναι γκέι. Η μία μάλιστα, η Ούρσουλα Χολ πρόσφατα παντρεύτηκε τη σύντροφο της. Την ίδια ώρα, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Νιγηρίας ανακοίνωσε πως θα καταπολεμήσει τέτοια «κρούσματα» με ισόβιο αποκλεισμό από την ομάδα σε περίπτωση που γίνει αντιληπτό ότι κάποια παίκτρια δεν είναι στρέιτ… Από τις κοινωνίες της Αφρικής με τα ατέλειωτα προβλήματα κάτι τέτοιο είναι αναμενόμενο, αλλά στον θεωρητικά ανεπτυγμένο Δυτικό κόσμο ο σεβασμός στον συνάνθρωπο που δεν ενοχλεί κανέναν, θα πρέπει να είναι προτεραιότητα.
Του Νίκου Καπίρη, 5/10/2013