Το άκουσμα της λέξης «Κιμωλία» παραπέμπει στις εποχές του σχολείου. Τότε που τα παιδιά ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο και βλέπουν το παρόν με μεγαλύτερη αγνότητα. Είναι, όμως, και ένα υλικό μαγικό…Που μπορεί να σε λερώνει, αφήνοντας την σκόνη της και της μυρωδιά της στον αέρα, όμως από την άλλη σε γοητεύει.
Σε φέρνει στο επίκεντρο της προσοχής την ώρα που ο δάσκαλος σου δίνει την κιμωλία στο χέρι και σε βάζει στη διαδικασία να γράψεις. Την ώρα που 30 άτομα σε κοιτούν και έχεις το άγχος για το αν η επόμενη λέξη ή το επόμενο σύμβολο είναι σωστή ή λάθος. Ακόμη και αν κάποιοι έχουν ανατριχιάσει στους ήχους της, ακόμη και αν κάποιοι έχουν νιώσει μεγάλο τρακ την ώρα που βρίσκονταν πάνω στον πίνακα, η «Κιμωλία» ήταν – και παραμένει για τους νυν μαθητές – ένα αγαπητό αντικείμενο. Και ποιος άλλωστε δεν έχει μπει στον πειρασμό κάποια στιγμή να πετάξει ψηλά μια κιμωλία; Ετσι για να ξεδώσει, έτσι για να νιώσει πιο απελευθερωμένος…
Στην Πλάκα πριν από λίγες ημέρες στην Υπερείδου 5 (211-1848446) άνοιξε ένα art-café με το όνομα «Κιμωλία», το οποίο θυμίζει εκείνες τις εποχές του σχολείου. Και έχει την ικανότητα να σε γυρίζει σε μια άλλη πιο αθώα εποχή. Δημιουργός του ονόματος είναι η εικαστικός κυρία Κατερίνα, η οποία αναζητούσε κάτι που μεμιάς να παραπέμπει σε όλες τις τέχνες. Ήταν, εξάλλου, και μια ευκαιρία για μια νοητή επιστροφή σε χρόνια πιο αθώα και χαρούμενα, όπως τα σχολικά. Αποτελώντας παράλληλα και μια εσωτερική ανάγκη του ιδιοκτήτη γιου της Νίκου για μια καινούρια αρχή. Όπως την στιγμή που σβήνεται ο μαυροπίνακας και αρχίζει να γράφεται εκ νέου…
Εκτός από το ιδιαίτερο ντεκόρ και την ατμόσφαιρα της η «Κιμωλία» έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που αναζητάς σ’ ένα στέκι. Όμορφο και παρεϊστικο περιβάλλον, καλό σέρβις και φτηνές τιμές, πράγμα πολύ σημαντικό για την εποχή. Μπορείτε να το επισκεφθείτε όλες τις ώρες της ημέρες, ενώ σύντομα ετοιμάζονται και τα πρώτα Live. Και για τους πιο…ψαγμένους εκείνο το κόκκινο δωμάτιο στο βάθος του καφέ είναι που κάνει τη μεγάλη διαφορά.
Εκεί μπορείτε να βρεθείτε με το ταίρι σας και να αισθανθείτε λες και είσαστε στο σπίτι σας ή, στο δωμάτιο ενός σπιτιού που θα θέλατε να έχετε. Είτε μπορείτε να βρεθείτε με μια μεγάλη παρέα και ν’ ανοίξετε το κρασάκι που θέλετε, μιλώντας κυριολεκτικά με την ησυχία σας. Χωρίς καν να αισθάνεστε ότι είσαστε δίπλα στο κέντρο της πολύβουης Αθήνας…
Του Κυρ. Κουρουτσαβούρη, 20/1/2012